09-09-2023 Oost op Stoom
Het vorige verslag eindigde met een wens voor beter weer de volgende keer. Ik had om iets minder moeten vragen, want het was haast té warm afgelopen zaterdag. Net terug van vakantie besloot ik last minute toch maar aan te sluiten bij deze activiteit, het vertrekpunt was tenslotte toch om de spreekwoordelijke hoek. Ik had alleen geen tijd om de Traction nog op te halen in Azelo, dus men moest tegen een iets minder oude Citroën aan kijken. Ik heb me braaf achteraan uit het zicht van iedereen gehouden.
Naast de A1 bij Markelo verzamelden we bij De Poppe, waar we aan gereserveerde tafels mochten plaatsnemen voor de koffie, mits we niet te lang zouden blijven hangen. Een goed excuus om op tijd te vertrekken. Aangezien Andre geveld was door een onsteking nam Wilbert het woord. Hij legde uit dat het bezoek aan de stoomhoutzagerij al jarenlang een idee was van Rie en Maarten, maar het kwam er niet van. Nu het dan toch zo ver was voelde Rie zich nog zo betrokken bij het idee dat ze Andre heeft geholpen de rit uit te zetten. Hulde!
Tien auto's vertrokken in westelijke richting. Het eerste stuk konden we goed meters maken, met flinke afstanden tussen de aanwijzingen. We moesten ook nog een stuk, dat kwam goed uit. Bij het sluiscomplex bij Eefde werd gepauzeerd. Die sluizen zijn vrij recent gerenoveerd en uitgebreid, wat informatieborden lichtten dat proces toe. Toen de meesten wilden vertrekken kwam er net zo'n schip aan varen, wat enkelen deed besluiten om achter te blijven om het schutten te volgen. Zo'n schip van ruim honderd meter wordt dan met centimeters speling de sluis in geloodst. Indrukwekkend.
Toen moesten we de rest weer zien bij te halen. Daarom nam Mariëlle de navigatie erbij om de routebeschrijving extra te kunnen checken. Terecht, zo bleek, want ergens stond links waar rechts had moeten staan, als je het vervolg las. Dat leidde ertoe dat wij de route in één keer goed reden, terwijl onze voorgangers wat tijdverlies opliepen. Zo waren wij ineens een van de eersten bij de stoomzagerij... Ach, dat hoort erbij, een beetje gepuzzel. De oudgedienden zijn wel wat gewend. Wel kreeg Rene nog te maken met waarschijnlijk vapour lock, toen Henny en Freek waren gearriveerd om te helpen had de witte dame ineens weer zin gevonden.
De stoomhoutzagerij was geopend en goed bemand voor Open Monumentendag. Het bleek een stuk uitgebreider dan verwacht. Waar volgens de locals enkele jaren geleden niet meer was dan een klompenmakerij, was nu het hele complex er omheen in beheer van een stichting die oude ambachten in stand houdt. De zagerij die met een elektromotor van 100 jaar oud werkt, was daarvóór een stoomzagerij, en dat hebben zij als naam gekozen omdat het tot de verbeelding spreekt. Om die naam ook waarheidsgehalte te geven, zijn ze bezig met het opbouwen van een enorme verticale stoomzaag, waar zowat een heel gebouw omheen zit dat erbij hoort. Ze waren net op tijd klaar om die te laten draaien, het zij nog zonder stoomaandrijving. Wel stond er een stoommachine naast die geur en geluid toevoegde voor de sfeer.
Een ééncilinder tractor sleurde nog een zelfgebouwde mallejan met boom heen en weer, wat natuurlijk ook leuk was voor de techneuten. De klompenmakerij en smederij maakten het af. Alles werd gedemonstreerd en uitgelegd door vrijwilligers, zo'n 80 personen zijn verbonden aan de stichting. Mooi om te zien. Omdat niet iedereen even lang blijft hangen bij dit soort activiteiten kon men vanaf de Zagerij zelf naar huis rijden.
Andre, Wilbert en Rie bedankt voor de organisatie, het was een mooie dag zo!
Groet, Milan
