12-04-2025 Rit en Memory Museum
Ruim van tevoren waren we al warm gemaakt voor dit evenement door Bob en Dorothée, die verrast werden bij hun eerdere bezoek aan het Memory Museum in Nijverdal. Het was groter en interessanter dan verwacht. Die ontdekking wilden ze graag delen, en aangezien het in 2025 alweer 80 jaar geleden is dat Nederland bevrijd werd, was dit een mooi moment.
Helaas moest organisator Bob verstek laten gaan, een plotse ontsteking hield hem aan bed gekluisterd. Gelukkig weerhield dat dappere Dorothée niet, dit moest doorgaan! Op tijd zocht ze naar wat ondersteuning, die ze vond bij Mariëlle en Milan. Die durfden wel de route te bestuderen en voorop te rijden.
In een prachtig zonnetje stond al een flink gezelschap te wachten in Azelo toen wij aan kwamen rijden. Snel de Traction pakken en de andere auto binnen zetten, en vertrekken maar. Daarbij vergat ik ons lunchpakketje over te pakken, onhandig. Gelukkig bleken er meerdere mensen noodrantsoenen mee te hebben om hongerige magen te stillen, dank!
De rit voerde ons richting het zuidwesten, om vanaf Markelo noordwaarts af te buigen richting Nijverdal. Met Mariëlle aan de route en Dorothée in de gaten houdend of iedereen kon volgen, hoefde ik me alleen te concentreren op het sturen. Op enkele stukken onverharde weg waande ik me gelukkig dat ik voorop reed en niet in een cabriolet, want door de droogte van de afgelopen maand was het achteraan de stoet behoorlijk stoffig... Er moest na deze rit heel wat gewassen en gepoetst worden.
Holten is wegens 80 jaar bevrijding ook straat voor straat versierd. Na dat bekeken te hebben kwamen we op de Holterberg. Aangezien we nog ruim tijd hadden voor de afgesproken rondleiding in Nijverdal, besloten we een tussenstop te maken bij de Canadese begraafplaats. Geheel volgens thema. Daar kon iedereen rustig zijn/haar lunchpakketje (of gekregen krentenbollen) nuttigen.
Het laatste mooie stukje over de heide van Nationaal Park de Sallandse Heuvelrug leverde geen problemen op, de verkeerslichten in Nijverdal waren iets vervelender. Maar iedereen wist de Aldi of Lidl te vinden om te parkeren voor het museum. Daarbinnen begonnen we met koffie en cake, waarna we in twee groepen met een gids op pad werden gestuurd door het museum. Een hondje kreeg nog snel een lieve oppas zodat de baas mee naar binnen kon.
Ongelofelijk wat een hoeveelheid kennis er dan uit de monden van de gidsen vloeit. In grote lijnen kent iedereen het verhaal van de tweede wereldoorlog, maar hier werden voor iedereen stukken historie verteld die onbekend waren. De hints naar de moderne tijd maken dat je met een beklemmend gevoel eindigt... Het is niet altijd leuk, maar het is zeker goed om je bewust te zijn van bepaalde invloeden, opdat de geschiedenis zich niet herhaalt.
Om even rustig te landen in het heden namen enkelen nog een drankje in het museum, waarna ieder zijns weegs ging. Bob en Dorothée hartelijk bedankt voor de organisatie!
